CATILLAMINA

CATILLAMINA

apud Arnob. l. 7. Quid taedae? quid naeniae? quid offae, non vulgi, sed quibus est nomen appellatioque penitae, ex quibus quod primum est, in exiguas arvina est miculas catillaminum infecta de more; cupedia est et delitiosa mattea, e verbo catillare, i. e. ligurire, unde Catillones dicebantur gulones, a lingendis catillis; et Catillatio, de his, qui provincias exspoliabant. Proprie vero ita vocâsse videntur farcimina aut botulos minutis carnibus inculcatos, quod avide a catillonibus expeterentur. Quô sensu idem quoque Catillamenta posuit l. 2. Ut spirulas et botulos facerent, isicia, catillamenta Lucanica, suminatam cum his carnem et glaciali conditione tucceta; ex lectione Salmasii, cui proin catillamenta et catillamina fartus sunt ex carne minutatim et per miculas insecta, vide eum Exercit. Plin. ad Solin. p. 128.